Wauw, wat een kick geeft het als het alleen reizen goed gaat! Veilig en wel ben ik aangekomen in Kenia. Het overstappen in Nairobi vond ik nog wel eng, maar daar werd ik geholpen door een zeer vriendelijke man. Eenmaal in Mobassa bleek dat mijn koffer nog in Nairobi stondL. Na een klein half uurtje wachten waren mijn koffer en ik weer herenigd!

Op het vliegveld in Mombassa stond Mohammed met 4 kindjes van KeBeNe mij op te wachten! Hup, de bus in en gaan! Eenmaal op de weg voelde ik dat ik goed zat. Wat vind ik het heerlijk om nieuwe dingen te zien. (helaas veranderde dat gevoel gauw, maar dat later) Het verkeer is verschrikkelijk en meteen hebben we al een soort van kleine botsing! Hier kan ik, als beginnend en zeer onervaren bestuurder, beter niet rijden.

In KeBeNe word ik eerst naar mijn plekje voor de komende 3 maanden gebracht. Een klein schattig hutje, met mijn eigen douche^^, wc en bed. Dit hutje staat tussen nog 4 andere hutjes en mooie zitplekken. De hitte wordt me even te veel en ik neem een heerlijke douche die koud blijkt te zijn. Toch is dit totaal niet vervelend (en bovendien goed voor mijn haar). Daarna ontmoet ik Hans en Linda die een taak hebben bij KeBeNe. Het wordt me even te veel en ik barst in huilen uit. Waarschijnlijk teveel indrukken die ik allemaal alleen moet verwerken. Ik merk dat ik nog niet helemaal op mijn plek ben, maar hopelijk komt dat gauw.

Het eten heeft weinig smaak, is eerder minder lekker dan lekker en vult gigantisch! Daarom eet ik niet zoveel in tegenstelling tot de kinderen hier! Zij scheppen hun hele bord vol ondanks hun leeftijd. In de avond hebben we een gebedsuurtje wat meer in houd dat we gaan zingen in plaats van bidden. We lezen even uit de Bijbel, ik moet me voorstellen en daarna komen de nachtegaaltjes tevoorschijn! Wat een ritme en muzikaliteit is hier. Heerlijk om naar te luisteren en om al eens even proberen om mee te doen.

Alles hier is nog wennen. Toch probeer ik zoveel mogelijk te genieten waar ik van genieten kan. Het is hier echt heel warm. De zon probeer ik echt te vermijden! Mijn foundation heb ik ingewisseld voor zonnebrand. De kinderen hebben vanaf vandaag vakantie voor 2 maanden. Dat betekent dat ik veel met ze kan gaan doen. Ze accepteren mij helemaal, maar het is voor mij zoooo lastig om alle kinderen uit elkaar te houden. Ze lijken, voor mij, allemaal op elkaar. Aan Nederland moet ik gewoon niet denken nu, want dan wil ik terug, maar dat veranderd hopelijk gauw!