Hier in Kebene voel ik me helemaal op mijn gemak en ken het ritme (voor zover dat hier is) aardig goed. Maandag t/m vrijdag zorg ik dat ik om 07:00uur bij Kebene ben om daar te helpen met schoonmaken en ontbijt. Daarna ga ik zelf ontbijten en is het gezellig met de andere vrijwilligers. De rest van de dag kan ik eigenlijk zelf inplannen. Wanneer ik graag weg wil om wat de doen of te bekijken is dat mogelijk. Als ik in Kebene blijf dan vermaak ik mij met de kinderen en ik help met het werk dat gedaan moet worden. Om 13:00uur en om 18:00 is het etenstijd. Na het avondeten heb ik altijd mijn vaste momentje met Steave. Steave is echt een schatje en ik geniet van dit momentje op de dag! Om 19:00uur is het Omba-time. Dat betekent dat we uit de Bijbel lezen, samen zingen en bidden en spelletjes doen. Om 20:00uur gaan de kleintjes naar bed en blijven wij nog gezellig zitten met de rest totdat we de kinderen zat zijn. Dan gaan we lekker naar ons eigen plekje om nog gezellig met elkaar te kletsen en daarna te gaan slapen. Op zaterdag vind ik dat ik uit mag slapen en op zondag gaan we eerst samen naar de kerk en dan naar het strand. Mijn week is dus vrij relax, maar de mensen zijn heel dankbaar voor alles wat ik hun geef. Daarom vind ik het helemaal niet erg om hier te ‘werken’.

Afgelopen dinsdag heb ik een top dag gehad! (hoewel elke dag hier tof is). Met een aantal ben ik de boot op geweest om te snorkelen. De zee is hier prachtig: vissen in alle kleuren, een zeeschildpad en dolfijnen. Als kers op de taart heb ik genoten van krab! Ik vind het super leuk om de cultuur te ontdekken en een stukje van het land te zien.

Bij heel veel dingen die ik meemaak ga ik dit vergelijken met Peru. Toch kom ik er telkens weer achter dat dit onmogelijk is. Ik zit hier in een heel andere cultuur met een heel ander doel. Elke dag probeer ik mij aan te passen aan de cultuur hier: leven zonder tijd, rustig aan doen, alle insecten die 5x groter zijn dan in Nederland, dankbaar zijn voor alles wat je krijgt, eten met je handen… Kinderen zijn echt de mooiste mensen op de wereld! Ik merk dat ik het super leuk vind om met kinderen te werken en om mijn liefde met hun te delen. Wanneer ik dat doe, krijg ik dit ook terug. Elke dag opnieuw is weer een mooie dag. Ieder kind heeft hier zijn eigen verhaal, eigen karakter, eigen leeftijd en eigen interesses. Dat maakt mensen ook zo speciaal. Zo af en toe geef ik een gymlesje hier en daar. Ik kan het toch niet helemaal loslaten.

Vanaf vandaag keert de rust weder in Kebene. Bijna alle kinderen gaan 2 weken weg om een familielid te bezoeken. Voor de meeste kinderen is dit fijn om te doen, maar ieder kind weet ook dat ze Kebene wel gaan missen! Kebene is namelijk echt hun thuis. Ik gun de kinderen de liefde van hun familie, maar ik ben ook erg dankbaar als ze weer veilig terug zijn. Voor ons betekenen deze twee weken dat we de kinderen die wel in Kebene blijven (zij hebben dus geen familielid waar ze heen kunnen!) de tijd van hun leven gaan geven!

Voor de mensen die daar nog een beetje bang voor zijn: over Ebola hoor je hier helemaal niets! Ik heb me hier nog geen moment onveilig gevoeld! Ook mis ik thuis niet echt. Natuurlijk mis ik de weekenden en de mensen die om mij geven, maar ik kan dit goed naast me neerleggen. Wat ik hier meemaak is zo ontzettend tof dat ik geniet van elk moment die ik krijg!